Psychoterapia poznawczo-behawioralna (CBT)

Głównym celem psychoterapii poznawczo-behawioralnej jest towarzyszenie Pacjentowi w stawaniu się swoim własnym terapeutą. I właśnie po to, aby ten ważny cel osiągnąć, w terapii CBT:

​

1) skupiamy się na aktualnych problemach, które stanowią dla Pacjenta źródło bólu emocjonalnego i utrudniają mu zbudowanie satysfakcjonujących relacji​

 

​2) umawiamy się z Pacjentem na pracę terapeutyczną nad konkretnymi, realistycznymi i atrakcyjnymi dla niego celami (kontrakt terapeutyczny). Cele są bezpośrednio powiązane ze zgłoszonymi trudnościami. To pozwala wyznaczyć kierunek procesu terapeutycznego, śledzić na bieżąco jego przebieg, zwiększa poczucie bezpieczeństwa, a także pomaga w podjęciu decyzji o kończeniu psychoterapii

 

3) praca terapeutyczna opiera się na wnikliwym zrozumieniu mechanizmów tkwiących u podłoża problemów oraz utrwalających jego trudności emocjonalne (konceptualizacja). Pacjent uczy się identyfikować i zmieniać na zdrowsze te wzorce myślenia oraz zachowań, które mu nie służą

 

4) osiągnięcie trwałej poprawy zależy od zaangażowania dwóch stron. Psychoterapeutka w dostosowanym dla Pacjenta tempie przekazuje wiedzę (psychoedukacja), proponuje ćwiczenia, wspiera w doświadczaniu trudnych emocji i uczy jak samodzielnie je regulować, odpowiada na pytania. Pacjent stara się ćwiczyć nowe umiejętności zarówno podczas sesji, jak i pomiędzy spotkaniami

​

5) psychoterapeutkę i Pacjenta łączy pełna zaufania, szacunku dla granic, etyczna relacja terapeutyczna.